به گزارش مشرق، اگرچه کرونا پیش از اسفندماه سال جاری تنها یک اسم یک بیماری ناشناخته شیوع یافته در چین بود اما اکنون شهروند و خانواده ایرانی را نمی‌توانید پیدا کنید که اسم کرونا به گوشش نخورده باشد و درباره آن چیزی نداند.
کرونا چندماهی است چنان مهمان ناخوانده خانواده‌های ایرانی شده است که گویی عضوی از آنان است و افراد باید به حضور این مهمان ناخوانده منحوس عادت کنند.
خانواده‌هایی که هیچ‌گاه فکرش را هم نمی‌کردند روزی تمام حال و احوالاتشان به این ویروس ریز و مهلک وابسته شود و مجبور باشند بر اساس پروتکل‌های بهداشتی سبک زندگیشان را تغییر دهند.
سبک زندگی که با کرونا تغییر کرده است
سبک زندگی که این روزها همه جزییاتش با کرونا تغییر کرده است و به نوعی می‌توان گفت زندگیمان دیگر آن زندگی سابق نمی‌شود چراکه دیدار و ملاقات‌هایمان مجازی و بسیاری از کارهایمان روندی غیرحضوری پیدا کرده است.
شاید وجه تمایز این بیماری با دیگر بیماری‌ها تعداد بالای مرگ و میر افراد ناشی از این بیماری است که این مساله عملا می‌تواند برای افراد نگران کننده باشد، درحالی که باید به این مساله توجه کرد که اگر سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کرده و با دقت و ممارست به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بپردازیم، نه تنها دچار مشکلی نمی‌شویم بلکه به سادگی می‌توانیم از این بحران عبور کنیم.
علاوه بر اینکه پتانسیل و ظرفیتی که در جوانان نخبه کشورمان وجود دارد، موجب شده تا بتوانیم انواع مختلفی از داروهای درمانی مرتبط با این بیماری را شناسایی کرده و برای کاهش نگرانی همین مساله کفایت می‌کند که بدانیم تا امروز مورخ بیست و ششم اردیبهشت ماه از ۱۱۶ هزار و ۶۳۵ نفر فرد مبتلا به کرونا نزدیک به ۹۱ هزار و ۸۳۶ نفر از بیماران بهبود یافته و ترخیص شدهاند. در نتیجه نباید به خود اضطراب راه دهیم و باید با همدلی و افزایش حس مسئولیت اجتماعی از این بحران سخت عبور کنیم.
نقش خانواده‌ها در انتقال اضطرابشان به کودکان
با این وجود در این شرایط طبیعی است که بخشی از خانواده‌ها دچار اضطراب و استرس شوند و و متاسفانه برخی با ناآگاهی این استرس را به فرزندان خود نیز منتقل می‌کنند که تاثیرات مخربی را بر روی آنان خواهد داشت.فرزندانی که قدرت تشخیص و تحلیل وقایع ناگوار را ندارند و با دیدن اضطراب و استرس‌های والدین دچار بیماری‌هایی می‌شوند که شاید در آینده آنان تاثیرات مخربی را به همراه داشته باشد.
نکته‌ای که در اینجا حائز اهمیت است و بسیاری از خانواده‌ها آن را جدی نمی‌گیرند این است که مادر و پدرها فکر می‌کنند که کودکان متوجه اضطراب و استرس آن‌ها نمی‌شوند و اگر مستقیما به آنان چیزی نگویند، نباید نگرانشان باشند در حالی که تحقیقات دانشمندان ثابت کرده است که کودکان هوش هیجانی فعالی دارند و از رفتارهای والدین خود به شدت الگو می‌گیرند در نتیجه عدم توجه به این مساله می‌تواند در آینده آنان را به افرادی سرخورده، مضطرب یا نگران مبدل کند.
با این وجود در این مساله نباید دچار افراط و تفریط شویم و نباید کودکان را در این مواقع از مسائل بی اطلاع گذاشت و به سادگی می‌توان را با زبان کودکان در جریان مسائل گذاشت تا هم به سادگی با این مساله کنار بیایند و هم آموزش ببیند تا چگونه با بحران‌های زندگی خود در آینده روبه‌رو شوند.
نقاشی، بازی‌های کودکانه و صحبت کردن با آنان از جمله عواملی است که می‌تواند کودکان را در این مساله همراه سازد و چه بسا از آنان افراد مسئولیت پذیرتری در آینده بسازد، در نتیجه در این مساله باید نگاه بلندمدت داشته باشیم و فرزندان خود را قوی و محکم برای آینده تربیت کنیم.
اکثر فرزندان مضطرب والدینی پراسترس و اضطراب دارند
در همین راستا با خانم دکتر آذردخت داوری، یکی از روانشناسان بالینی به حرف و گفت‌وگو پرداختیم تا بدانیم که خانواده‌ها باید چه نکاتی را در این مساله جدی بگیرند و در صورت بی توجهی به این مساله کودکان در آینده به چه اختلالاتی دچار می‌شوند.
به گفته این روانشناس بالینی تاثیرپذیری کودکان از اتفاقات ناگوار و استرس‌ها بیشتر است و این مساله می‌تواند تاثیرات ناگواری را بر روی آنان قرار دهد در نتیجه خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که این مساله را جدی بگیرند که نه تنها اضطراب خود را به کودکان انتقال ندهند بلکه خودشان نیز از دنبال کردن اخبارهای منفی و ناامیدکننده درباره کرونا که منجر به افزایش اضطراب و استرس آنان در ارتباط با این بیماری می‌شود خودداری کنند.
داوری با اشاره به نقش پررنگ والدین در انتقال اضطراب و استرس‌هایشان به فرزندان تاکید کرد اگر والدینی مشاهده کردند که فرزندانشان از این مساله آسیب دیده‌اند، بهتر است نگران نشوند و آنان می‌تواند با صحبت کردن با آنان و حمایت‌های مختلفی این مساله را برطرف کنند. موضوعی که باعث می‌شود که بار هیجانی منفی کودکان کاهش یابد و از بسیاری از اختلالات روانی جلوگیری می‌کند؛ در نتیجه والدین باید این موضوعات را جدی بگیرند.
شاید با خود فکر کنید که چگونه می‌توان به این مساله پی برد و اساسا چه راه‌هایی برای بررسی وجود استرس در کودکان وجود دارد که در این رابطه باید تاکید کرد شب ادراری‌های مکرر، ناخن جویدن، بی قراری‌های مکرر فرزندان از جمله نشانه‌هایی هستند که از اضطراب و استرس کودکان در این شرایط کرونایی خبر می‌دهند و در این وضعیت بهتر است خانواده‌ها فضای خانه را به فضای آرامش‌افزا و صمیمی مبدل کنند تا فرزندان بتوانند با آنان حرف بزنند.
امید راهکاری برای واکسینه کردن خانواده‌ها در مقابله با کرونا
در ادامه باید به این مساله اشاره کرد که شاید کرونا چندماه دیگر به پایان برسد و پزشکان بتواند راهکاری برای مقابله با دست یابند و شاید هم این مساله ادامه‌دار باشد و ما مجبور باشیم مدت مدیدی با این شرایط سپری کنیم، در نتیجه در این وضعیت بهتر است با شادی و امید زندگی خود را به پیش برده و از لحظه لحظه زندگی خود استفاده کنیم.
در پایان باز بر این مساله باید متذکر شد که شادی و امید از جمله مولفه‌هایی هستند که نه تنها به افراد قدرتی برای ادامه حیات می‌دهند بلکه با تقویت سیستم ایمنی اجازه ضعیف شدن را به افراد نمی‌دهد؛ بنابراین از یاد نبرید که امید راهکار اساسی برای مبارزه با کروناست و با تلاش و کوشش در کنار رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توانیم این بیماری را به راحتی شکست دهیم.
